Kalabalığın içinde kaybolmayı bilir misin sen?
Yok olmayı, yapayalnız kalmayı...
Hatta korkmayı…
Bunun adı sensizlik…
Günebakan gibi güneşi özlemeyi...
Ay ışığında hasret türküsü söylemeyi…
Bunun adı sensizlik…
Umutsuzca ağlamayı...
Bir deli yağmurda iliklerine kadar ıslanmayı…
Bunun adı sensizlik...
Yüreğini uyutmayı, sessiz kalmayı
Cesaret edemezse korkak sözcüklerim anlatmaya
j’adore/08
9 yorum:
İçsel doğurganlığın yarattığı, "Sen," doldurur düşlerimizi, tutsak alır bir yaşam boyu. "Ben," dışında aranan ve "Sen" zannettiklerimizse sadece yanılgılarımızı çoğullaştırıyor sanırım.
Kutluyorum, düşünen-düşündüren şiirinizi.
suskunkoy ;
Teşekkür ediyorum güzel yorumunuz, beğeniniz için..
Mükemmel bir şiir.Eline ve yüreğine sağlık sevgili Jadore.
"Kalabalığın içinde kaybolmayı bilir misin sen?
Yok olmayı, yapayalnız kalmayı...
Hatta korkmayı…
Bunun adı sensizlik…"
Duygu, şiir ırmağına dönüşmüş kaleminizde.
Kutluyorum.
çoban yıldızı;
Teşekkür ederim güzel sözleriniz için..
Sevgiler..
Nuriye Zeybek;
Beni mutlu eden bu hoş sözler ve ziyaretiniz için teşekkürler..
Sevgiyle kalın..
Sensizliği anlatmışsın...
Kızmalı mı "Sensizlik" kavramına; yoksa "Sensizlik" kavramının nedenlerini mi irdelemeli?
Zor durum zor... :)
Sevgiler...
suskunbiradam;
Belki irdeledikçe daha çok kızar insan :)
Gerçekten zor :)
Sevgiler..
sevgili arkadaşım ne güzel ifade etmişsin duygularını, ne zordur haykırmak isterken yutkunmak zorunda kalmak...çok güzeldi yüreğine sağlık sevgiler.
gordion960;
Teşekkür ederim beğeniniz için..
Sevgiler..
Yorum Gönder