Hiç böyle düşünmemiştim hayat denen şu oyunu
Puzzle* gibi
Belki birer birer oturur tüm parçalar
Gelir, bulur yerini arka arkaya…
Ya da eksiktir bir küçük parça
Tamamladım diyemezsin asla…
Bazen de elindedir tüm parçalar
Yan yana getiremezsin çabalasan da...
Puzzle* gibi
Belki birer birer oturur tüm parçalar
Gelir, bulur yerini arka arkaya…
Ya da eksiktir bir küçük parça
Tamamladım diyemezsin asla…
Bazen de elindedir tüm parçalar
Yan yana getiremezsin çabalasan da...
* Elime alıp da bırakamadan okuduğum romanda takılıp kaldığım bir bölüm, bana bunları yazdıran... Birleşemeyecek olan puzzle'ın parçaları...
Belki kaderin oyunu, belki de oyunun kötü kaderi…
Evet, bahsettiğim roman sevgili öğretmenim Gülsen Varol'un “Albümdekiler” adlı romanı...
Öyle akıcı ve güzel bir anlatımla yazılmış ki, okumaya başladığınız andan itibaren içinde buluyorsunuz kendinizi... Bahsi geçen aileye karışıp, onlarla hüzünlenip, seviniyor, öfkeleniyorsunuz zaman zaman...
Hatta ağlıyorsunuz da...( Ben ağladım da :))
Roman ayrı güzel, onu yazan ayrı güzel...
Bir süredir küskün kaldığım blogumda bu güzel romanı okumanızı tavsiye edip, yazarı sevgili öğretmenim Gülsen Varol'la tanışma mutluluğumu paylaşmak istedim...